του Θανάση Καρτερού
Διότι όταν ο Βορίδης παίρνει αμπάριζα για να υποστηρίξει με μεγαλύτερο πάθος απ’ όλους τους δεξιούς συναδέλφους του το ξύλο και το ξεβράκωμα. Όταν δε χάνει ευκαιρία να μη διατρανώσει το αναγκαίο και το δίκαιον του πάνω χέρι – κάτω χέρι.
Όταν χαμογελάει σαρδόνια εξηγώντας μπροστά στις κάμερες ότι το αστυνομικό ματσούκι βγήκε από τον παράδεισο. Τότε πολλά μπορείς να καταλάβεις. Για το τι συμβαίνει και τι μας περιμένει.
Αμνός της δημοκρατίας, μέχρι πριν λίγο καιρό, ο πολιτικός ανεψιός αυτός του Σαμαρά. Να τρέχει ο δημοκρατικός χυλός από τα μπατζάκια του. Η καταδίκη της βίας απ’ όπου κι αν προέρχεται να βγαίνει από την τσέπη του σε copy – paste και σε πρώτη ζήτηση.
Το χαμόγελο να θωπεύει τρυφερά το σύνταγμα και την ανοχή στη διαφορετικότητα. Είχε, βλέπετε, ένα παρελθόν να σβήσει. Του χρειάζονταν κάποιες δημοκρατικές δάφνες για τη φακή που κάτι παλικάρια σαν κι αυτόν μας ταΐζουν όταν η περίσταση απαιτεί λούφα. Να ξεχαστεί η σχέση του με τον Παπαδόπουλο, η αρχηγία στη Νεολαία της χούντας, το τσεκούρι, η λαμπρή διαδρομή στον ΛΑΟΣ.
Εννοείται, πως παρ’ όλα αυτά, ούτε ξύλο έφαγε, ούτε ξεβράκωμα έπαθε στα έκνομα νιάτα του. Κατά κάποιον περίεργο τρόπο, όλο το ξύλο σ’ αυτή τη χώρα, εδώ και δεκαετίες, το τρώνε δημοκράτες, αριστεροί, απεργοί, αριστεριστές, αναρχικοί. Φασίστες, ακροδεξιοί, δεξιοί, εκτός ξύλευσης.
Τέλος πάντων. Το θέμα είναι ότι, κατά το είδε φως κι ανέβηκε, αυτός είδε σκότος κι ανέβηκε. Στα κεραμίδια! Κατάλαβε ότι ήρθε πάλι η σειρά του. Διότι ξύλο, βασανιστήρια, ξεβρακώματα είχαν πάντα και τον θεωρητικό τους. Ο Χρυσοχοΐδης φυσικός αυτουργός, ο Μητσοτάκης ηθικός αυτουργός και ο Βορίδης συνταγματικός ή και φιλοσοφικός συνεργός.
Βρήκε ο Μάκης τη γενιά του, εν ολίγοις. Θα χαίρονται από κει που είναι οι χουντικοί εφευρέτες του ξεβρακώματος, που ξέσκιζαν κόσμο φωνάζοντας ότι υπερασπίζονται την κοινωνική γαλήνη και τους νόμους.
Όπως ακριβώς τώρα ο Βορίδης. Που το τερμάτισε χθες με μάθημα πολιτικής συνεννόησης (!) στον Τζανακόπουλο. Ε, εδώ δεν μένει παρά να αντιγράψεις τον Γρηγοριάδη: Παραδίνομαι!
Πηγή: Η Αυγή