Ότι ζούμε σε μια βαθιά συντηρητική κοινωνία που ασπάζεται προλήψεις και πιστεύει ότι η τύχη μας καλυτερεύει με προσευχές λίγο πολύ το γνωρίζουμε.
Αυτές οι συντηρητικές απόψεις προωθούνται και διαιωνίζονται και περνάνε από γενιά σε γενιά και αποκαλύπτεται ιδιαίτερα σε δύσκολες κοινωνικά εποχές. Και αυτό έχει αντίκτυπο σε όλους τους τομείς της ζωής μας και επηρεάζει και πλευρές της καθημερινότητας όπου υφίσταται σημαντική πίεση για την κατάκτηση ενός κοινωνικά αποδεκτού στόχου.
Για να μην μακρηγορούμε άλλο, αναφερόμαστε στην πρωτοβουλία της Ιεράς Συνόδου να πραγματοποιήσει την Τετάρτη 6 Ιουνίου θεία λειτουργία στο Ρέθυμνο “για τον πνευματικό επιστηριγμό των μαθητών που θα διαγωνισθούν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις” όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση.
Και άντε να πιστέψουμε ότι η Ιερά Σύνοδος έχει καλές προθέσεις να στηρίξει τους μαθητές που ζουν μια πνευματικά δύσκολη περίοδο που χαρακτηρίζεται από εξοντωτική πίεση από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα να πετύχουν “γιατί αλλιώς πώς θα κυκλοφορούν οι γονείς τους στο δρόμο”, πώς ακριβώς προτίθεται να προσφέρει αυτή η θεία λειτουργία;
Θα κάνει στους μαθητές εντατικά μαθήματα προσευχής ημερησίως, θα μοιράσει “αγιασμένα sos” ή θα δούμε πάλι εκείνα τα τραγελαφικά που βλέπαμε προ τριετίας με τα “ευλογημένα στυλό” (κεντρική φωτογραφία του κειμένου);
Μέσα σε όλη αυτήν την πολύ ζορισμένη περίοδο το τελευταίο που χρειάζονται οι μαθητές είναι θρησκευτικούς ινστρούκτορες οι οποίοι θα τους μιλούν για την αξία των προσευχών και ότι ο θεός θα τους τιμωρήσει άμα δεν περάσουν και δεν ξέρουμε τι άλλο.
Αφήστε τα παιδιά να αναπνεύσουν, να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους και σε τελικά ανάλυση ας αποτύχουν. Οι κρισιμότερες “μάχες” της ζωής τους δεν έχουν έρθει ακόμα…