Το φέρετρο του Μιχάλη Φαρσάρη σκεπασμένο με τη σημαία του ΚΚΕ (φωτογραφία: cretalive.gr)
Κατάμεστος ο Ιερός Ναός του Αγίου Μηνά στο Ηράκλειο για το τελευταίο αντίο στο Μιχάλη Φαρσάρη, τον επί χρόνια πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου και σπουδαία προσωπικότητα του Ηρακλείου με αντιστασιακή δράση.
Το φέρετρο του εκλιπόντος ήταν σκεπασμένο με τη σημαία του ΚΚΕ και στο πλάι η εφημερίδα “Ριζοσπάστης”, ενώ από στελέχη του ΚΚΕ απαρτιζόταν τιμητική φρουρά που έδωσε το “παρών”.
Ο Επικήδειος του Δημάρχου Ηρακλείου για τον Μιχάλη Φαρσάρη
Η άρρηκτη φιλία που μας συνέδεε, επί πολλές δεκαετίες Μιχάλη, υπήρξε για μένα δεσμός που, πέραν της ιδιαίτερης επικοινωνίας, μου προσέφερε πάντα: το ανθρώπινο πρότυπο της ακεραιότητας, της ψυχικής ποιότητας, της ευαισθησίας και της ανιδιοτέλειας. Οι ενέργειές σου, και οι πράξεις σου, είχαν την σφραγίδα της αυθεντικότητας. Και αυτή σου η στάση ζωής ανέκαθεν με συγκινούσε και μου έδιδε στέρεα διδάγματα.
Ανδρώθηκες σε κρίσιμους καιρούς για τον τόπο. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και τα χρόνια του Εμφυλίου είχαν αφήσει παντού ανεπούλωτες πληγές. Η χώρα μας, μέσα σε μυριάδες δυσκολίες και οικονομικά προβλήματα, χωρισμένη σε αντίπαλες παρατάξεις, δεν είχε βρει ακόμη τον δρόμο της προόδου και της πολιτικής ειρήνης. Ήδη από τα χρόνια των σπουδών σου στην Νομική Αθηνών, αποφάσισες να ενταχθείς στα Αριστερά κοινωνικά και πολιτικά κινήματα της εποχής. Η συνείδησή σου δεν σου επέτρεπε την αδράνεια και την απόσταση από τα μεγάλα γεγονότα της ταραχώδους εκείνης περιόδου.
Γι’ αυτή την αγωνιστική σου δράση, εξορίστηκες στον Άϊ-Στράτη, χωρίς όμως να υποταχθεί το φρόνημά σου. Κατά την επιστροφή σου, συνέχισες την πολιτική δράση ως μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας Λαμπράκη. Η παραμονή της κήρυξης της επτάχρονης Δικτατορίας σε βρήκε μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Ηρακλείου της ΕΔΑ, ενώ ταυτόχρονα δικηγορούσες.
Η παρουσία σου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στα χρόνια της Μεταπολιτεύσεως, ως δημοτικός σύμβουλος (εκλεγμένος το 1979), και ως νομαρχιακός, επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ, στις εκλογικές αναμετρήσεις του 1998 και του 2002, υπήρξε χαρακτηριστική πάντα της μετριοπάθειας του χαρακτήρα σου, του ήθους σου, και της αδιάκοπης έγνοιας σου για κοινωνική δικαιοσύνη.
Ουσιαστική υπήρξε και η συμβολή σου στον Δικηγορικό Σύλλογο Ηρακλείου πρόεδρος του οποίου διετέλεσες από το 1987 έως το 1996, για τρεις συνεχείς γόνιμες θητείες. Χαρακτηριστικό της επαναληπτικής εκλογής σου και η γενική αποδοχή της οποίας έχαιρες στο δικηγορικό σώμα.
Η ενεργός συμμετοχή σου στους δημοκρατικούς και κοινωνικούς αγώνες όλων αυτών των δεκαετιών, οι αρχές και αξίες που υπηρέτησες, σε καταξίωσαν. Ολοκλήρωσες την πορεία του βίου σου έχοντας κερδίσει την αγάπη και την εκτίμηση όλων των συμπολιτών σου.
Εκ μέρους του Δήμου Ηρακλείου, και προσωπικώς, στην σύντροφο της ζωής σου, Κρήτη Σμπώκου, την θαρραλέα συναγωνίστριά σου σε τόσους πολιτικούς, ιδεολογικούς και κοινωνικούς αγώνες, στα παιδιά σας, τον Νικόλα, την Γιάννα και την Σουζάνα καθώς και στον αδελφό σου Γιάννη Φαρσάρη, θερμά συλλυπητήρια.
Καλοτάξιδος Μιχάλη και καλή αντάμωση.