του Σταύρου Γιακουβή
«Σε τι βαθμό ξεφτίλας θα φτάσει η δημοσιογραφία» αναρωτιέται ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος του unfollow, κάποτε της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και σήμερα του Μαρινάκη.
Που αυτά και μόνο αρκούν ως απάντηση στο ερώτημα.
Απλά ο Χαραλαμπόμπουλος διερευνά ασταμάτητα την πιθανότητα μεγαλύτερου βαθμού. Μια τέτοια προσπάθεια είναι και το κείμενο με τίτλο «Αποκάλυψη: Είσαι παιδεραστής Αλέξη;», που συνοδεύεται από την fake φωτογραφία του Τσίπρα με τον Λιγνάδη.
Και πάλι, η fake η φωτογραφία θα αρκούσε ως απάντηση στο ερώτημα, αλλά όχι για τον Χαραλαμπόμπουλο. Γι’ αυτό διευκρινίζει στο τέλος του κειμένου ότι «η φωτογραφία είναι προϊόν μοντάζ», ώστε να γράψει αμέσως μετά το απόλυτο κλισέ της παραδημοσιογραφίας: «Αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αληθινή…».
Ούτε σ’ αυτά αρκείται ο Χαραλαμπόπουλος. Για παράδειγμα, γράφει για τον Τσίπρα, στις πρώτες γραμμές του κειμένου, ότι «με τον πολιτισμό δεν το είχε… πέραν μιας ασαφούς κουλτούρας, αυτής που κάποιοι ονομάζουν… θολοκουλτούρα της Αριστεράς». Το γράφει αυτό ο κάποτε υποψήφιος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έτσι; Μιλάμε για γερή πένα!
Και σε περίπτωση που έστω ένας από όσους διαβάσουν το κείμενο υποθέσει ότι ίσως ο Χαραλαμπόπουλος δεν κατάλαβε τι ακριβώς έγινε με την περίπτωση Λιγνάδη και γιατί ακριβώς κατηγορούν τον Μητσοτάκη σε σχέση με τη συγκεκριμένη υπόθεση, φροντίζει να το ξεκαθαρίσει. Φροντίζει να καταστήσει απόλυτα σαφές ότι δεν είναι κανένας μ@λάκ@ς, ούτε παριστάνει τον μ@λάκ@, αλλά ξέρει πολύ καλά τι ακριβώς συμβαίνει: Γράφει επί λέξη: «Και κάθε πολιτικός που έκανε τα στραβά μάτια ή προσπάθησε να συγκαλύψει το σκάνδαλο, θα πάρει επίσης τη θέση που του ανήκει στην Ιστορία».
Αποδεικνύει τελικά ότι δεν υπάρχει οριστική απάντηση και το ερώτημα θα μπαίνει ξανά και ξανά: Σε τι βαθμό ξεφτίλας μπορεί να φτάσει η δημοσιογραφία;