Του Νίκου Σβέρκου
Διαβάζεις πρωτοσέλιδα, παρακολουθείς δελτία ειδήσεων, αναζητάς ειδήσεις στο διαδίκτυο και διαπιστώνεις ότι η προπαγανδιστική μηχανή της συντηρητικής συμμαχίας εφαρμόζει πιστά το νέο επικοινωνιακό της δόγμα: Εξαφανίστε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η τακτική αυτή αποτελεί τη νέα «βελτιωμένη» εκδοχή της ψευδολογίας, που με τόσο ζήλο ακολούθησε η Ν.Δ. επί προεδρίας Σαμαρά και Μητσοτάκη και που συμπληρώνει το μείγμα διαστροφής της πραγματικότητας.
Όσον αφορά την κυβερνητική πολιτική, παρατηρούμε πως κατασκευάζονται ρεπορτάζ με ψεύτικα στοιχεία (πιο πρόσφατη περίπτωση, η κατάργηση της μηνιαίας ανανέωσης της κάρτας ανεργίας, κάτι που ισχύει εδώ και… δύο χρόνια), ενώ παράλληλα λείπει κάθε αναφορά στην αντιπολίτευση, στις θέσεις της και την κριτική της.
Το «τείχος» που επιχειρεί να στήσει η συμμαχία της κυβερνητικής εξουσίας και της μιντιακής διαπλοκής είναι πολύ ισχυρό, αλλά δεν είναι αδιαπέραστο. Οι φωνές των μέσων ενημέρωσης που τοποθετούνται απέναντι στην παρούσα κυβέρνηση είναι μεν λίγες και μειοψηφικές, ωστόσο μπορούν να κάνουν «ζημιά» όταν αξιοποιούνται όλα τα εργαλεία επικοινωνίας.
Παράλληλα, όμως, η πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης παραμένει αρνητική σε καθετί προοδευτικό, σε καθετί που έχει τη ματιά του στραμμένη στα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας. Επιχειρηματικά παιχνίδια της Αριστεράς με ολιγάρχες του χώρου είναι επισφαλής και ανά πάσα στιγμή εύκολο να ανατραπούν, ενώ είναι πιθανό να χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα για τον στραγγαλισμό οποιουδήποτε μέσου δεν εξυπηρετεί την κυβερνητική προπαγάνδα. Άρα τι απομένει;
Σε αυτό ακριβώς το σημείο έρχεται η ανάγκη να οικοδομηθεί ένα «σύγχρονο κόμμα της Αριστεράς του 21ου αιώνα». Το νέο πολιτικό υποκείμενο οφείλει να είναι σύγχρονο, να αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες που δίνει η τεχνολογία, αλλά και να παρεμβαίνει στους χώρους εκείνους που ζει και αναπνέει η κοινωνία, οι εργαζόμενοι, ο πολιτισμός.
Οφείλει να είναι «κόμμα» στην ουσία του, να είναι δηλαδή ένας δημοκρατικός συλλογικός φορέας με στόχους, πολιτική ενότητα και ισχυρές εσωτερικές διαδικασίες. Και, τέλος, οφείλει να έχει στον νου του τον 21ο αιώνα, να εκφράζει δηλαδή τις παρούσες ανάγκες της κοινωνίας και να σχεδιάζει μελλοντικές στέρεες λύσεις.
Με άλλα λόγια, το τείχος της απόκρυψης της πραγματικότητας και της ψευδολογίας μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με τη δημιουργία διαύλων επικοινωνίας και διάδρασης με την κοινωνία. Όλα τα άλλα σχέδια επί χάρτου απλώς περισσεύουν.
Πηγή: Η Αυγή